Անգկոր Վատ կամ Անգկովոատ (կխմեր.՝ អង្គរវត្ត [ʔɑŋkɔːvoat] — «Անգկոր տաճար»), Կամբոջայում գտնվող հսկայական հնդկական վանք։ Նվիրված է Վիշնու աստծուն։
Համարվում է երբևէ ստեղծված ամենամեծ պաշտանմունքային վայրերից մեկը, ինչպես նաև աշխարհի կարևորագույն հնագիտական հուշարձաններից մեկը։ Կառուցվել է 12-րդ դարի կեսերին Սյուրավառման 2-րդ թագավորի կառավարման օրոք։ Համալիրը այժմ ներառված է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության ցանկում։
Անգկոր-Վատը տեղակայված է Կամբոջայի համանուն նահանգի մայրաքաղաք՝ ժամանակակից Սիեմրեապ քաղաքից 5.5 կմ դեպի հյուսիս, և իրենից ներկայացնում է վանական համալիրի մի մաս։
Զբաղեցնում է 200 կմ2 տարածք, սակայն վերջին հետազոտությունները վկայում էին այն մասին, որ այն կարող էր զբաղեցնել 3000 կմ2 տարածք, իսկ բնակչությունը կազմում էր կես միլիոն մարդ, ինչի հետևանքով այն համարվում էր նախաարդյունաբերական դարաշրջանի ամենաբնակեցված տարածքը։
Ի սկզբանե Վիշնու աստծուն նվիրված լինելով՝ ճարտարապետության տեսանկյունից այն ներկայացնում է հնդկական տաճար - սարի տեսակ, որը մատնանշում է Մեռա առասպելական սարը՝ աստվածների բնակատեղին, ինչպես նաև ցուցահանդեսների տիպալոգիա, որն առավել բնորոշ է ավելի ուշ շրջանի ճարտարապետությանը։ Տաճարն իրենից ներկայացնում է երեք համակենտրոն ուղղանկյուն շինություններ, որոնց շրջապատող տարածքը 1,5×1,3 կմ է, բարձրությունը աճում է դեպի կենտրոն՝ երկարությունը՝ 3.6 կմ, լայնությունը՝ 190մ։
Ներքին կառուցվածը ներառում է հինգ լոտոսի տեսքով աշտարակ, կենտրոնական աշտարակի բարձրությունը 42 մ է սրբատեղիի վրա։ Իսկ գետնից բարձրությունը կազմում է 65 մ։
15-րդ դարում այն չէր օգտագործվում և լքված էր։ 1860 թվականից բաց է եղել եվրոպական քաղաքակրթության համար։
Անգկոր-Վատը պատկերված է Կամբոջային պետական դրոշի և զինանշանի վրա։
ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգություն , օբյեկտ № 668 ռուս.. • անգլ.. • ֆր. |