Ապոլլոնի տաճարը Բասքում, տաճար՝ կառուցված Ք.ա. 430 թվականին Պելոպոնեսում՝ Արկադիայի լեռներում, Ֆիգալիա քաղաքի բնակիչների համար։ Սրանով ավարտվում է Պերիկլեսյան ժամանակաշրջանի ճարտարապետության գերագույն ծաղկման շրջանը։ Տաճարի հեղինակն է Իկտինոսը։
Տաճարը հիմնականում կառուցված է մարմարանման կրաքարից (բացառությամբ առանձին մանրամասներից, որոնք մարմարից են)։ Դորիական պերիպտերոս է՝ խիստ ձգձգված ցելլայով, 6×15 սյուներով և 14,6 × 38,3 մ չափով։
Չնայած արտաքին ճարտարապետության զուսպ ձևերին, տաճարի ինտերիերին բնորոշ է տարածական հարուստ լուծումը։ Ցելլայի երկայնական պատերից դուրս են գալիս կիսալուսնաձև վերջավորված 5 զույգ որմնասյուներ։ Սրանք առաջացնում են չորս զույգ խորշեր։ Տաճարի առանցքի վրա՝ ետևում, տեղավորված է կորնթական օրդերի առանձին մի սյուն, որը այս օրդերի առաջին, ամենահին կիրառության նմուշն է։ Տեղում պահպանվել է միայն խարիսխը և գտնվել են խոյակի բեկորները։ Տաճարը կառուցվել է ավելի հին տաճարի տեղում։
Ապոլլոն Էպիկուրի տաճարը Բասքում այն հազվագյուտ հուշարձաններից է, որի մեջ կիրառվել են հունական երեք օրդերները (դորիական օրդեր, կորնթական օրդեր, հոնիական օրդեր)։ Դորիականը կիրառվել է արտաքին սյունասրահում, հոնիականը՝ ներքին պատերի ելուստներում, կորնթականը՝ որպես առանձին սյուն։ Ճարտարապետ Իկտինոսի մեզ հայտնի երեք գործերը՝ Պարթենոնը, Թելեստերիոնը և Բասոսի տաճարը, վկայում են ստեղծագործական անհատականության ու մշտապես որոնող նորարարական ձգտման մասին, հատկանիշներ, որոնք արտահայտվել են կորնթական նոր օրդերի ստեղծմամբ, շենքերի ինքնատիպ հորինվածքներով, քանդակների համարձակ արմատավորմամբ։
Ապոլլոնի տաճարը Բասքում Վիքիպահեստում |