Սուրբ Պետրոսի և Սուրբ Գևորգի Բամբերգի մայր տաճար (գերմ.՝ Bamberger Dom St. Peter und St. Georg), Բամբերգի մայր տաճարը, Գերմանիայի կայսերական յոթ տաճարներից մեկը:
Տաճարի շինարարությունը սկսվել է 1004 թվականին Հռոմեական Սրբազան կայսրության կայսր Հենրիխ II Սրբազանի ցուցումով: Տաճարը օծվել է 1012 թվականի մայիսի 6-ին: 1081 թվականին այն վնասվել է հրդեհից, սակայն 1111 թվականին եպիսկոպոս Օտտո Բամբերգցին օծել է նորից կառուցված եկեղեցին: Եվս մեկ հրդեհից հետո` 1215 թվականին, սկսվում է թվով երրորդ տաճարի շինարարությունը: Այն օծվում է 1237 թվականին:
Տաճարում թաղված են մի շարք նշանավոր մարդիկ, այդ թվում` Հենրիխ II Սրբազանը, նրա կինը` Կունիգունդա Լյուքսեմբուրգցին, Կլիմենտ II Հռոմի պապը (նա Հռոմի միակ պապն է, որ թաղվել է Գերմանիայում) և Գերմանիայի առաջին արքան Գոգենշտաուֆենների արքայատոհմից` Կոնրադ III-ը
Ներկայումս Բամբերգի մայր տաճարը ռոմանական ճարտարապետության օրինակ է: Երկարությունը 94 մ է, լայնությունը` 28 մ, բարձրությունը` 26 մ: Անկյուններում կառուցված են չորս աշտարակներ, որոնցից յուրաքանչյուրի բարձրությունը 81 մ է: Աշտարակներում նկատելի են գոթիկայի տարրեր:
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Բամբերգը գրեթե չի տուժել, այնպես որ տաճարի վերականգնման առիթ չի առաջացել: Տաճարը քաղաքի պատմական մասի հետ 1993 թվականին ընդգրկվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության ցանկում:
Բամբերգի հեծյալը գերմանական միջնադարի ամենահայտնի քանդակներից է: Կա տեսակետ, որի համաձայն հեծյալը ներկայացնում է հունգարական Իշտվան I Սրբազան արքային, որի օրոք Հունգարիան ընդունել է քրիստոնեությունը: Նացիզմի տարիներին եղել է պաշտամունքի առարկա` համարվելով գերմանական ոգու մարմնավորում և ազգային հերոսի ընդհանրական կերպար:
