Էպիդավրոս(հուն․՝ Επίδαυρος), հնագույն քաղաք Հունաստանում: Տեղակայված է Պելոպոնեսի հյուսիս-արևելքում, Արգոլիդա թերակղզու արևելյան ափին: Հին ժամանակներում եղել է Էպիդավրոս շրջանի կենտրոնը: Հայտնի է հնագույն թատրոնի ավերակներով և Ասկլեպիոսի տաճարով: Ներկայումս ավերակների մոտ կա փոքր ձկնորսական գյուղ:
Քաղաքը գոյություն ունի Միկենյան դարաշրջանից ի վեր (պեղումների ժամանակ հայտնաբերվել են ամրոցի պատերի մնացորդներ և թաղված իրեր, որոնք վերագրվում են այդ դարաշրջանին): Մ.թ.ա. 8-րդ և 7-րդ դարերում Էպիդավրոսն ունեցել է զգալի ազդեցություն. ստեղծվել են գաղութներ Էգինա, Կոս, Նիսիրոս և Տենեդոս (Բոզջաադա) կղզիներում: Մ.թ.ա. 4-րդ դարում Էպիդավրոսի առևտրում անկում է արձանագրվել: Մ.թ.ա. 5-րդ դարում այստեղ իշխանություն են հաստատել Պելոպոնյան պատերազմների տիրակալները, ինչի արդյունքում Էպիդավրոսը բազմիցս ենթարկվել է աթենացիների և նրանց դաշնակիցների ասպատակություններին: Հետագայում քաղաքը մոռացության է մատնվել և պահպանել արժեքը միայն որպես նավահանգիստ։
Քաղաքի պեղումների վայրում կարելի է տեսնել Ասկլեպիոսին նվիրված տաճարի ավերակները, ջերմային լողավազանները, սենյակները, որտեղ քրմերն ընդունել են հիվանդներին, ինչպես նաև մարզադահլիճներ։ Պահպանվել են նաև տոլոսի (շրջանաձև մի կառույց, որը նախատեսված է կրոնական երաժշտության կատարման համար) ավերակներ։ Տաճարի ցելլան շրջապատված էր դորիական սյուներով, ներսում՝ կորնթոսյան սյուներով շրջապատված օղակ:
Ասկլեպիոսի պաշտամունքն առաջին անգամ իրականացվել է մ.թ.ա. 6-րդ և 5-րդ դարերի սկզբին, և այդ ժամանակ ուխտավորների բազմությունը հոսում էր Էպիդավրոս՝ բուժման համար: Արդեն մ.թ.ա. 4-րդ դարում տաճարը դարձել էր Հունաստանի ամենախոշոր և պաշտամունքային վայրերից մեկը և շարունակում էր զարգանալ նաև հռոմեացիների տիրապետության օրոք: Սակայն 4-րդ դարում Թեոդոսիոս Ա Մեծի կառավարման ժամանակ հեթանոսական լինելու պատճառով տաճարը փակվեց։
Էպիդավրոսի գլխավոր տեսարժան վայրը թատրոնն էր, որը կառուցվել է մ.թ.ա. 4-րդ դարում։ Ուներ 14 հազար նստատեղ: Հին հույները հավատում էին, որ հիվանդները կարող են բուժվել ոչ միայն խառնուրդներով և փոշիներով, այլև թատերական ներկայացումներով։ Դրանք առաջացնում էին հիացմունք, վախ, և արդյունքում` կատարսիս: Լավ պահպանված թատրոնը թույլ է տալիս մեզ գնահատել ոչ միայն ճարտարապետական լուծման շքեղությունը, այլև հին վարպետների ճարտարագիտական հանճարը: Բեմում հնչած շշուկը լսելի է նույնիսկ ամենաբարձր շարքերում։
Թատրոնի մոտ կա հնագիտական թանգարան, որտեղ ներկայացված են բավականին հետաքրքիր ցուցանմուշներ: Քանդակագործական ցուցանմուշներից են սյուների խոյակները, որոնք հանրահայտ քանդակագործ Պոլիկլետոսի աշխատանքներն են: Բացի դրանցից, թանգարանում պահվում է նաև Ասկլեպիոսի տաճարում հայտնաբերված վիրաբուժական գործիքների մեծ հավաքածու: