Ֆուձիյամա, Ֆուձի, Ֆուձիսան (ճապ.՝ 富士山), գործող հրաբուխ (ստրատոհրաբուխ) Հոնսյու կղզում, Ճապոնիայի ամենաբարձր լեռնագագաթը (3776 մ)։
Ֆուձիյաման գտնվում է Տոկիոյից 90 կմ արևմուտք-հարավ-արևմուտք։
Ֆուձիյամայի գագաթում կանոնավոր կոն է՝ 700 մ տրամագիծ և մինչև 100 մ խորություն ունեցող խառնարանով։ Լանջերին կան կողային խառնարաններ և խարամային կոներ։ 781 թվականից հետո տեղի է ունեցել 12 ժայթքում, վերջինը՝ 1707-1708 թվականներին։ Լանջերը ծածկված են մշտադալար անտառներով։ Գագաթը ձյունածածկ է (10 ամիս)։
Ֆուձիյաման համարվում է սուրբ լեռ։ Այն կրոնական ուխտագնացության և տուրիզմի վայր է։ Ֆուձիյամայի պատկերը ճապոնական արվեստի սիրված առարկան է (նկարներ, ճենապակի, ասեղնագործություն)։ Ներկայում լեռան գագաթին տեղակայված են սինտոիստական տաճար, փոստի բաժանմունք և օդերևութաբանական կայան: Լեռան շրջակայքն ընդգրկված է Ֆուձի-Հակոնե-Իձու ազգային պարկի տարածքում: ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության օբյեկտ է:
Ներկայում Ֆուձիյամա լեռան համար օգտագործվում են 富 (հարստություն, առատություն) և 士 (ազնիվ մարդ) կանձիները: Սակայն հնարավոր է, որ այդ սիմվոլներն ատեձիներ են, այսինքն՝ դրանք ընտրվել են միայն արտասանության հիման վրա և որևէ իմաստ չեն պարունակում:
Ֆուձիյամա անվան առաջացումը պարզված չէ: X դարով թվագրվող «Տակետորի Մոնոգատարի» պատմվածքում ասվում է, որ անվանումն առաջացել է անմահություն (不死, ֆուսի, ֆուձի}}) բառից, ինչպես նաև բազմություն (富, ֆու) և զինվոր (士, սի, ձի) բառերից (որոնք բարձրանում են լեռան լանջով): Ըստ ժողովրդական ստուգաբանության՝ Ֆուձի անունն առաջացել է 不二 (ոչ+երկու) բառից, որ նշանակում է «իրեն հավասարը չունեցող», «անզուգական»: Ըստ այլ պնդման՝ անվան հիմքը 不尽 (ոչ+սպառել) բառն է, որ նշանակում է «անսպառ»: Էդո շրջանի ճապոնացի գիտնական Հիրատա Ացուտանեն ենթադրում է, որ լեռան անունն առաջացել է «լեռ, որ կանգնած է ուղիղ, ինչպես բրնձի հասկիկը (穂, հո)» բառից:
Բրիտանացի միսիոներ Ջոն Բաթչելորը (1854-1944) կարծում է, որ Ֆուձիյամա լեռան անունը ծագում է այներեն բառից, որ նշանակում է «կրակի աստծո (Կամույ Ֆուտի) կրակ (ֆուտի)», սակայն ճապոնացի լեզվաբան Կյոսուկե Կինդաիտին հերքել է այդ վարկածը ձևաբանական զարգացման տեսակետից: Նա նաև նշել է, որ հուտի նշանակում է «ծեր կին», ապե՝ «կրակ», իսկ Ապե հուտի կամույ՝ կրակի աստվածություն: Տեղանունների տարածվածության վերաբերյալ ուսումնասիրությունների հիման վրա կարելի է ենթադրել, որ «ֆուձի» անունը ծագում է ավելի շուտ Յամատո լեզվից, քան այներենից: Ճապոնացի տեղանվանագետ Կանձի Կագամին պնդում է, որ բառն ունի նույն արմատը, ինչ «գլիցինիա» (ֆուձի), «ծիածան» (նիձի, կա նաև ֆուձի տարբերակ) բառերը և ծագում է «գեղեցիկ երկար լանջ» արմատից:
