Ֆրիդա Կալոյի թանգարան, (իսպ.՝ Museo Frida Kahlo), մեքսիկացի գեղանկարչուհի Ֆրիդա Կալոյի կյանքին և գործունեությանը նվիրված թանգարան Մեխիկոյի Կոյոական շրջանում, հայտնի է նաև որպես Կապույտ տուն (La Casa Azul)։
Տուն-թանգարանը գտնվում է Մեխիկոյի Կոյոական շրջանում, որի Colonia del Carmen տարածքը հայտնի է եղել մտավորականների ու առաջամարտիկների համբավով դեռևս 1920-ական թվականներից, երբ այստեղ էին հանգրվանում Սալվադոր Նովոն, Օկտավիո Պասը, Մարիո Մորենոն, Դոլորես դել Ռիոն: Ներկայումս այս տարածքում են գտնվում բազմաթիվ թանգարաններ։ Տունը գտնվում է Լոնդրես և Ալենդե փողոցների անկյունում և աչքի է ընկնում կոբալտե կապույտ գույնով, որից էլ առաջացել է անունը՝ La Casa Azul (Կապույտ տունը): Ինչպես այս տարածքի այլ կառույցներ, տունը կառուցվել է կենտրոնական բակի շուրջ։ Տունը զբաղեցնում է 800 մ2 տարածք, կենտրոնական բակը՝ 400 մ2: Քանի որ տունը կառուցվել է 1904 թվականին, ի սկզբանե այն ունեցել է ֆրանսիական ոճի առանձնահատկություններ, այնուհետև ձևափոխվել է սովորական ֆասադի: Երկհարկանի շենքն ունի մի քանի ննջարաններ, աշխատասենյակ, մեծ խոհանոց և ճաշասենյակ։ Նախասրահը զարդարում է բնական քարերից խճանկարը:
Կոյոական շրջանի Լոնդրես 247 հասցեում գտնվող տունը Կալոների ընտանիքին է պատկանել 1904 թվականից։ Այստեղ 1907 թվականի հուլիսի 6-ին ծնվել և 1954 թվականի հուլիսի 13-ին մահացել է Ֆրիդա Կալոն։ Այստեղ նկարչուհու պատկերով իր մահճակալի մոտ տեղադրված է մոխրով լի աճյունասափորը։ 1955 թվականին տունը դարձել է Ֆրիդա Կալոյի թանգարան։
Այս տանը, ընդհատումներով, Ֆրիդան ապրել է ամուսնու՝ մեքսիկացի նկարիչ Դիեգո Ռիվերայի հետ։
Թանգարանում են գտնվում նկարչուհու մի քանի գեղանկարներ, անձնական իրերը, գրքեր և նախակոլումբյան արձանիկների անձնական հավաքածուն, Դիեգո Ռիվերայի և այլ արվեստագետների աշխատանքներ, մեքսիկական ժողովրդական արվեստի գործեր, նախա-իսպանական ձեռագործ աշխատանքներ, լուսանկարներ, հուշամատյաններ։ Պատերի ներքին և արտաքին գունավորումների համար տունն անվանում են «Կապույտ» կամ «Լազուր»։