Խրավենստեն (հոլ.՝ Gravensteen, բառացի` կոմսերի ամրոց), ամրոց Բելգիայի Գենտ քաղաքում: Կառուցվել է 1180 թվականին, միջնադարյան միակ ամրոցն է Ֆլանդրիայում, որի պաշտպանական համակարգը մինչև օրս պահպանվել է գրեթե անխաթար: Մի քանի դարերի ընթացքում ամրոցը եղել է Ֆլանդրիայի կոմսերի նստավայրը: Ավելի ուշ այն օգտագործվել է որպես դրամահատարան, դատական գործընթացների անցկացման վայր, բանտ և տեքստիլ ֆաբրիկա:
Ամրոցի տեղում պաշտպանական առաջին շինությունը կառուցվել է կոմս Բալդուինեն I Երկաթաձեռի օրոք` 9-րդ դարում: Այն նախատեսված էր վիկինգների հարձակումներից պաշտպանվելու համար:
10-րդ դարի սկզբին Առնուլֆ I-ը հրամայել է ամբողջությամբ վերակառուցել ամրոցը: Բոլոր շինությունները փայտից էին և գտնվում էին ամրացված բարձունքին կառուցած մեծ շինության շուրջ:
12-րդ դարի կեսերին` կոմս Ռոբերտ I Ֆրիեսկի օրոք, ամրոցը մեկ անգամ ևս հիմնանորոգվում է: Փայտե շինության տեղում կենտրոնում հայտնվում է քարե եռահարկ աշտարակ (33×18.8 մ)` հանդիսությունների երեք սրահներով, մոնումենտալ քարե սանդուղքով, վառարաններով, արտաքնոցներով, որ ճոխության նշան էին համարվում: Հետագայում ամրոցը կրկին վերակառուցվել է, սակայն տուժել է 1176 թվականի հրդեհից:
Խրավենստենը այն տեսքով, ինչ ունի ներկայումս, վերակառուցվել է Ֆիլիպ Էլզասցու օրոք` 1180 թվականին: Այդ ժամանակ ընդարձակվել է գլխավոր սրահը, ամրոցին կից կառուցվել են 24 աշտարակներ, իսկ ամրոցի շուրջը փորվել է խրամ: Գենտի համար ոչ բարենպաստ այդ ժամանակներում Խրավենստենը խորհրդանշում էր Ֆլանդրիայի կոմսերի հզորությունը:
14-րդ դարում Խրավենստենը դադարում է նստավայր լինել, քանի որ իշխող Լյուդովիկ II Մալսցու կարծիքով դրա համար այն այնքան էլ հարմարավետ չէր: Ամեն դեպքում, Ֆլանդրիայի կոմսությունում ամրոցը պահպանում էր իր վարչական գործառույթը:
1353 թվականից սկսած` ամրոցը օգտագործվել է արպես դրամահատարան: 1407 թվականից ամրոցում հաստատվում են կոմսության գլխավոր դատարանը, Ֆլանդրիայի խորհուրդը, ինչպես նաև բանտը: Ֆլանդրիայի խորհուրդը այնտեղ գործում է մինչև 1778 թվականը, երբ Խրավենստենը վաճառվում է բոլոր ցանկացողներին: Արդյունքում 1807 թվականին ամրոցի գլխավոր աշտարակը օգտագործում են որպես տեքստիլ ֆաբրիկա: Մնացած շինություններում ապրում էին ֆաբրիկայի բանվորները իրենց ընտանիքների հետ:
19-րդ դարի վերջերին Խրավենստենի նշանակությունը վերանայվում է. տեղի ազնվականությունն ու քաղաքային խորհուրդը աստիճանաբար վերագնում են այն մասնավոր սեփականատերերից: Վերականգնողական աշխատանքները Յոզեֆ դե Վալեի գլխավորությամբ սկսվում են 1894 թվականին: Դե Վալեն վերակառուցում է ամրոցը` նրան տալով նախնական տեսքը, չնայած տափակ կտուրներն ու արևելյան թևի լուսամուտները բնորոշ չէին միջնադարյան շինություններին:
Չնայած 20-րդ դարում Խրավենստենը դարձել է Գենտի` ամենամեծ թվով այցելություններ ունեցող տեսարժան վայրերից մեկը, ամրոցի պահպանմանը քիչ ուշադրություն է դարձվել: Հյուսիսային Եվրոպայի ամրոցների համեմատությամբ նրա պատմությունն ավելի քիչ է ուսումնասիրվել: Այդ ամենը հանգեցրել է այն բանին, որ ամրոցը կրկին անկում է ապրել:
Միայն 1980 թվականին, երբ Խրավենստենը նշում էր իր 800-ամյակը, ամրոցը կրկին վերագնահատվում է: Ուսումնասիրելով ամրոցի վիճակը` մասնագետները մշակում են այն վերականգնելու բազմափուլ ծրագիր և շինությունների ամրացում, որն իրականցվում է բարեհաջող:
Վերջին շրջանում Գենտի իշխանությունները ջանք չեն խնայում, որ ամրոցը դառնա զբոսաշրջային կենտրոն: Ամրոցի տարածքում բացում են արդարադատության և զենքի թանգարան: Դա պայմանավորված է այն հանգամանքով, որ չորս հարյուրամյակների ընթացքում (14-18-րդ դարեր) Խրավենստենում գործել է Ֆլանդրիայի գերագույն դատարանը:
Ամրոցում ներկայացված են զենքեր, կտտանքի պարագաներ, որոնք օգտագործել են արդարադատություն իրականացնելիս, ինչպես նաև զենքի պատմական հավաքածու, որի նմուշների մեծ մասը հավաքել է 19-րդ դարի արդյունաբերող Ադոլֆ Նեյթը:
Խրավենստենը այցելությունների համար բաց է ամբողջ տարին` բացառությամբ տոնական մի քանի օրերի` հունվարի 1, դեկտեմբերի 24, 25 և 31:
