Հաղթանակի սյուն (գերմ.՝ Siegessäule), պատմական հուշարձան Գերմանիայում, Բեռլինի տեսարժան վայրերից մեկը:
Նախագծի հեղինակը ճարտարապետ Յոհան Հենրիխ Շտրակն է (1805-1880), ով եղել է Կարլ Ֆրիդրիխ Շինկելի աշակերտը: Սյան գագաթին խոյացող քանդակի հեղինակը գերմանացի ականավոր ճարտարապետ Ֆրիդրիխ Դրակեն է (1805-1882):
Հուշարձանը գտնվում է Տիրգարտեն այգու կենտրոնում` Մեծ աստղ հրապարակում (գերմ.՝ Großer Stern): Սյունը կառուցվել է Վիլհելմ I Հոհենցոլեռնի պատվերով` ի նշան Պրուսիայի` 1864 թվականին Դանիայի, 1866 թվականին Ավստրիայի և 1870-1871 թվականներին ֆրանս-պրուսական պատերազմում Ֆրանսիայի դեմ տարած հաղթանակների: Սյան գրանիտե պատվանդանին փորագրված պատկերները ներկայացնում են դրվագներ այդ պատերազմներից: Սյունը բացվել է 1873 թվականի սեպտեմբերի 2-ին` Սեդանի ճակատամարտում տարած հաղթանակի երրորդ տարեդարձի առթիվ: Սյան գլխին տեղադրված է հաղթանակի աստվածուհի Վիկտորյայի արձանը, որն ունի 8.3 մ բարձրություն և 35 տ քաշ: Ժողովուրդն այն կոչել է «Ոսկյա Էլզա» (գերմ.՝ Goldelse): Որպեսզի աստվածուհու շորերին պատշաճ փայլ տրվի, 1987 թվականին հատկացվել է 1 կգ ոսկի:
Հաղթանակի սյունը ի սկզբանե գտնվել է Արքայական հրապարակում (գերմ.՝ Königsplatz, ներկայումս` Հանրապետության հրապարակ` Ռայխստագի դիմաց) և բաղկացած է եղել երեք մասից: 1938-1939 թվականներին Հիտլերի` Բեռլինը վերակառուցելու ծրագրի նախագծով սյունը տեղափոխվել է Մեծ աստղի հրապարակ, որտեղ և գտնվում է ներկայումս: Հենց այդ ժամանակ էլ ավելացվել է չորրորդ մասը` 7.5 մ բարձրությամբ, ինչի արդյունքում հուշարձանի ընդհանուր բարձրությունը կազմել է 66.89 մ:
1945 թվականին ֆրանսիական օկուպացիոն ուժերը նախատեսել էին ոչնչացնել սյունը, որ խորհրդանշում էր նաև Ֆրանսիայի պարտությունը 1870 թվականին: Սակայն խորհրդային օկուպացիոն վարչությունը` սպա Արսենիյ Գուլիգայի ղեկավարությամբ, իր վճռական բողոքն է արտահայտել, և սյունը մնացել է կանգուն:
Հաղթանակի սյունը, նրա գագաթի արձանը և Բեռլինի տեսարանները ներկայացված են Վիմ Վենդերսի «Այնպես հեռու, այնպես մոտիկ» (Գերմանիա, 1993) ֆիլմի սկզբնամասում: Ֆիլմի հլխավոր հերոսը` Կասիել հրեշտակը, որոշ ժամանակ կանգնում է քանդակի աջ ուսին` նայելով երկնքին, քաղաքին, ապա սլանում է ներքև:
