Լուժնիկի մարզադաշտ (ռուսերեն` стадион «Лужники»), Ռուսաստանի ազգային մարզադաշտը, որը գտնվում է մայրաքաղաք Մոսկվայում: 81.000 նստատեղերով այն Ռուսաստանի ամենամեծ մարզադաշտն է և Եվրոպայի խոշորագույն մարզադաշտերից մեկը: Մարզադաշտը Լուժնիկի Օլիմպիական համալիրի մասն է և տեղակայված Մոսկվայի կենտրոնական վարչական շրջանի Խամովնիկի շրջանում: Լուժնիկի անվանումը գալիս է Մոսկվա գետի ավազանի մարգագետիններից, որտեղ այն կառուցվել է, թարգմանաբար այն նշանակում է մարգագետին:
Լուժնիկին եղել է 1980 թվականի Օլիմպիական խաղերի հիմնական մարզադաշտը, որտեղ կայացել են բացման և փակման արարողությունները, ինչպես նաև մրցություններ, ինպիսիք են ֆուտբոլային մրցաշարի եզրափակիչը: Որպես ՈՒԵՖԱ 4-րդ դասի մարզադաշտ, Լուժնիկին ընդունել է ՈՒԵՖԱ գավաթի եզրափակիչը 1999 թվականին և ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչը 2008 թվականին: Մարզադաշտը նաև ընդունել է 1973 թվականի ամառային Ունիվերսիադան և 2013 թվականի Աթլետիկայի աշխարհի առաջնությունը: Այն կհամարվի նաև 2018 թվականի աշխարհի առաջնության հիմնական մարզադաշտը ներառյալ կընդունի նաև եզրափակիչը:
Նախկինում մարզադաշտը եղել տարբեր ֆուտբոլային ակումբների տնային դաշտը, այդ թվում ԲԿՄԱ Մոսկվայի, Տորպեդո Մոսկվայի և Սպարտակ Մոսկվայի, այնուամենայնիվ ներկայումս այն չի հանդիսանում որևէ ակումբի տնային դաշտ: Ներկայումս այն օգտագործվում է որպես Ռուսաստանի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի տնային դաշտերից մեկը: Մարզադաշտը նաև օգտագործվում է տարբեր սպորտային միջոցառումների և համերգների համար: Այստեղ են կայանում Ռուսաստանի գավաթի եզրափակիչները:
Այն եվրոպայի այն քիչ հիմնական մարզադաշտերից է, որտեղ օգտագործվում է արհեստական խոտածածք համաձայն ՖԻՖԱ 2002 թվականի կանոնի: Սակայն 2008 թվականի ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների լիգայի եզրափակչի համար օգտագործվել է բնական խոտածածկ:
Մարզադաշտը տեղակայված է տեղակայված Մոսկվայի կենտրոնական վարչական շրջանի Խամովնիկի շրջանում, Մոսկվայի կետնրոնից հարավ արևմուտք: Լուժնիկի անվանումը գալիս է Մոսկվա գետի ավազանի մարգագետիններից, որտեղ այն կառուցվել է, թարգմանաբար այն նշանակում է մարգագետին: Երբ անհրաժեշտ էր գտնել ընդարձակ հողակտոր, որը լիներ կանաչ գոտում և քաղաքի տրանսպորտային քարտեզին մեծ դժվարություն չառաջացներ, ընտրվեց այս վայրը: Ըստ ճարտարապետներից մեկի «1954 թվականի արևային գարնանային մի օր մի խումբ ճարտարապետներ և ինժեներներ, որոնք ունեին կարգադրություն նախագծել Կենտրոնական մարզադաշտ, մենք ընտրեցինք մաքուր օդով, կանաչ հատվածով մի վայր, որը համապատասխանում էր բոլոր պահանջներին»: