Մակալու (չին.՝ 马卡鲁山,Mǎkǎlǔ Shān — «Սև հսկա», Նեպալ, Չինաստան), 8 485 մ բարձրությամբ հինգերորդ լեռն է աշխարհում (27 838 ոտնաչափ)։ Տեղակայված է Մահալանգուրում (Հիմալայներ)՝ Էվերեստից 19 կմ հյուսիս-արևելք, Նեպալի և Չինաստանի սահմանին։ Մակալուն «Ութհազարականներից» մեկն է և նրա գագաթն ունի քառակողմ բուրգի տեսք։ Հայտնի է «Սև հսկա» անվանումով։
Մակալուն ունի երկու տեսանելի գագաթ։ Կենգչունցին կամ Մակալու երկրորդը (7678 մ) տարածվում է հիմնական գագաթից 3 կմ հյուսիսային-հյուսիսարևմտյան շրջանում։ Հիմնական գագաթից 5 կմ հյուսիսային-հյուսիսարևելյան մասում է գտնվում Չոմո Լոնզոն, որն ունի 7804 մ բարձրություն։
Առաջին անգամ գագաթը մագլցել է ամերիկյան խմբի ղեկավար Ուիլիամ Սիրին 1954 թվականի գարնանը։ Արշավախումբը կազմված էր Սիերա ակումբի անդամներից։ Արշավախումբը կոչվում էր «Կալիֆոռնիայի Հիմալայան արշավախումբ դեպի Մակալու» ։ Արշավախմբի անդամներից էր Ալեն Սթեքը։ Նրանք շարժվում էին դեպի հյուսիսարևելյան ծայրը, բայց անվերջանալի փոթորիկների պատճառով վերադարձան 7100 մ բարձրությունից։ Նորզելանդական թիմից Էդմունդ Հիլարին նույնպես ակտիվ էր գարնանը, բայց չկարողացավ նվաճել գագաթը վնասվածքի և հիվանդության պատճառով։ 1954 թվականի աշնանը ֆրանսիական հետախուզական արշավախումբը կատարում է առաջին վերելքը դեպի Կենգչունցի գագաթ ։ Մակալուն առաջին անգամ մագլցել են ֆրանսիական արշավախմբի անդամներ Լիոնել Թերեյը և Ջին Քոուզին 1955 թվականի մայիսի 15-ին։ Խմբի ղեկավարն էր Ջին Ֆրանկոն։ Ֆրանսիական թիմը մագլցեց Մակալուն հյուսիսային մասով և հասավ հյուսիսարևելյան ծայրը՝ անցնելով Մակալուի և Կենգչունցիի լեռնանցքով, որն ունի 7200 մ երկարություն։ Մակալուն համարվում է դժվար անցանելի լեռներից մեկը և մագլցող արշավախմբերի միայն 30 տոկոսն է հասնում հաջողության։
