Մելիսանի (հուն.՝ Μελισσάνης), քարանձավային լիճ հունական Կեֆալիա կղզու արևելյան ափին, Սամի քաղաքից 2 կմ հյուսիս-արևմուտք։
Մելիսանին պատկանում է կարստե քարանձավային լճերի կատեգորիային։ Քարանձավի «գմբեթը» փլուզվել է ենթադրաբար մ․թ․ա երկրորդ հազարամյակում, ստալակտիտներ և ստալագմիտներ կան քարանձավի մեծ մասում։ Քարանձավի ստորին հատվածում, 20 մ խորության վրա կա լիճ։ Լճի խորությունը տատանվում է 10-30 մ միջև։ Լճի գոյացման մոտավոր տարիքը 20 հազար տարի է։ Ջուրը աղի է, քանի որ բացի շրջակա բարձունքներից և մթնոլորտից եկող քաղցրահամ ջրից, քարանձավը լցվում է և ծովային ջրով։ Լճի հսկայական կարստե ջրանցքները ուսումնասիրվել են քարանձավային ջրասուզակների կողմից։
Լճի աղի ջրերը, անցնելով բազմաթիվ ջրանքներով, կազմավորում են ափամերձ և ստորջրյա աղբյուրներ։ Մելիսանի քարանձավի ստորերկրյա ջրերի արտահոսքը դուրս է գալիս Ֆրիդի լողափ։ Լճի աղի ջուրը կղզու հայտնի ջրաերկրաբանական երևույթներից մեկն է․ ծովի ջուրը ներծծվում է կղզու արևմտյան հատվածում գտնող ձագարափոսերի մեջ, և դուրս է գալիս Սամի ծոց։
Հնում տեղի բնակիչները կարծում էին, որ քարանձավ-լճում բնակվում է նիմփա։ Մելսիանի քարանձավային լճի երկրորդ ուսումնասիրությունը կատարել է հույն քարանձավագետ Յա․ Պետրոխիլոսը։ Այն տեղեկատվությունը, որ հնում քարանձավը նիմփաների սրբատեղի է եղել, ինչ-որ չափով հաստատվում է պեղումների արդյունքում դուրս բերված գտածոներից։ Հնագետ Ս․ Մարտինոսը քարանձավում գտել Պան աստծո և սկավառակի քանդակներ, որի վրա պատկերված են պարող նիմփաներ։
Քարանձավը և լիճը բաց են այցելության համար։ Դեպի լիճ մուտք ապահովելու համար թունել է կառուցվել դեպի լիճը։
