Միչիգանը (անգլ.՝ Lake Michigan), քաղցրահամ լիճ ԱՄՆ-ում, հյուսիսամերիկյան հինգ Մեծ Լճերից մեկը։ Լճերի համակարգից այն միակն է, որն ամբողջությամբ գտնվում է ԱՄՆ-ի տարածքում և ամենախոշորն է այն լճերի թվում, որոնք գտնվում են ԱՄՆ-ի տարածքում: Գտնվում է Վերին լճից հարավ, միացված է Հուրոն լճի հետ Մակինո նեղուցով, Միսիսիպի գետի համակարգի հետ՝ Չիկագո-Լոկպորտ ջրանցքով: Հիդրոգրաֆիայիայի տեսանկյունից Միչիգան և Հուրոն լճերը առաջացնում են միասնական համակարգ, սակայն աշխարհագրորեն դրանք ընդունված է համարել երկու առանձին լճեր։
Միչիգանի մակերեսը մոտ 57 750 կմ² է (մեծությամբ երրորդն է Մեծ Լճերի թվում), երկարությունը՝ մոտ 500 կմ, լայնությունը՝ մոտ 190 կմ։ Բարձրությունը ծովի մակարդակից կազմում է 177 մ (ինչպես Հուրոն լիճը), խորությունը՝ մինչև 281 մ։ Սառույցով պատված է տարվա չորս ամիսների ընթացքում։ Կղզիներն են՝ Բիվեր, Հյուսիսային Մանիտու, Հարավային Մանիտու:
Լճի ափին են գտնվում Չիկագո, Միլուոկի, Գրին Բեյ (Վիսկոնսին), Գերի, Համոնդ (Ինդիանա), Էվանսթոն (Իլինոյս) քաղաքները։ Լճի ափին են գտնվում Միչիգան, Ինդիանա, Իլինոյս և Վիսկոնսին նահանգները։
Լճի անվանումը ծագում է mishigami բառից, որը օջիբվա հնդկացիների լեզվից թարգմանաբար նշանակում է «մեծ ջուր»: Եվրոպացիներից առաջինը լիճը հայտնաբերել է ֆրանսիացի Ժան Նիկոլեն 1634 թվականին:
