Նաբլուս, Շխեմ (արաբ․՝ نابلس; եբր.՝ שְׁכֶם, Շխեմ, ռուսական ավանդությամբ՝ Սիհեմ, անտիկ ժամանակներում՝ Ֆլավիա Նեապոլիս, լատ.՝ Flavia Neapolis), քաղաք Հորդանան գետի արևմտյան ափին՝ Պաղեստինյան ազգային վարչությունում: Այն գտնվում է պատմական Սամարիայի շրջանում, Նաբլուս մարզի կենտրոնն է:
Բնակչությունը մոտավորապես 130 000 մարդ է, որի հիմնական մասը պաղեստինցիներ են: Հավատացյալները մեծամասամբ մուսուլմաններ են: Մոտ 350 սամարիտաններ ապրում են Գրիզիմ լեռան վրա՝ առանձին թաղամասում:
Շխեմ քաղաքը բիբլիական ժամանակներից (Ք.ա. 1200 թվական) հայտնի է որպես խիվինների ցեղի խոշոր կենտրոն: Սիհեմյան կառավարչի որդին բռնաբարել էր Հակոբի միակ աղջկան՝ Դինային. դրա համար քաղաքը ոչնչացվել էր Դինայի եղբայրների՝ Սիմոնի և Լևինի կողմից: Շխեմում է գտնվում նրա եղբայր Իոսիֆի գերեզմանը: Իսրայելի գոգավորությունների միջև հողի բաժանումից հետո այն մտավ Մանասիայի (Մենաշե) գոգավորության տիրապետության տակ: Շխեմին շրջապատում են Գրիզիմ և Գևալ լեռները, որոնց վրա, Մոիսեյայի հրամանով, Հորդանան գետով հրեաների փոխադրումից հետո Աստծո և հրեա ժողովրդի մեջ ուխտ կնքվեց: Շխեմում Իսրայելի թագավոր հռչակվեց Գեդեոնի որդի Ավիմելեխը (Դատավորներ (գիրք)): Թագավորության բաժանումից հետո այն դարձավ Իերովոամի մայրաքաղաքը և հյուսիսային գոգավորությունների կենտրոնը:
Ք.ա. 400 թվականին վերածվեց մշակութային կենտրոնի և սամարիտյանների սուրբ քաղաքի: Ք.հ. նոր ժամանակների սկզբին նվաճվելով հռոմեացիների կողմից՝ Վեսպասիանոս կայսեր պատվին վերանվանվեց Ֆլավիա Նեոպոլիս. այդ անվանումը արաբերեն խեղաթյուրվեց և դարձավ Նաբլուս: Քաղաքում պահպանվել են Հիքսոսների հին տաճարի ավերակները: Պակաս հետաքրքրական չեն նաև Ս. Աննայի և Սիդոնյան շիրիմներ եկեղեցիները: 1120 թվականին խաչակիրները քաղաքում հրավիրեցին Նաբլուսյան ժողով:
