Պետերգոֆի պալատ (ռուս.՝ Петерго́ф), Սանկտ Պետերբուրգի Պետերգոֆ արվարձանում գտնվող պալատների և այգիների համալիր: Հիմնվել և կառուցվել է Պետրոս I-ի և ճարտարապետ Ժան-Բատիստ Լեբլոնի կողմից: ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի կողմից դասվել է համաշխարհային ժառանգության օբյեկտների ցանկում: Այն երբեմն անվանվում է ռուսական Վերսալ:
Առաջին անգամ Պետերհոֆը՝ որպես Պետրոսի I-ի բազմաթիվ նախագծերից մեկը, հիշատակվում է 1705 թվականին: Կառուցումը սկսվում է 1712 թվականին, իսկ 1714 թվականին ավարտվում է մեծ պալատի կառուցումը: 1715 թվականին Պետրոս I-ը որոշում է կառուցել ֆրանսիական Վերսալի նման պալատների և այգիների միություն: Տարածքի բարձր դիրքի պատճառով շատրվանների կառուցումը շատ դժվարացավ, քանի որ ջուրը բարձրացնելու համար մեծ աշխատանք էր պահանջվում, սակայն Պետրոս I-ի կամքին հակառակ ոչ ոք չէր կարող գնալ:
Կայսեր կառավարումից հետո հետագա կայսրերն ու կայսրուհիները Պետերհոֆը ավելի էին շքեղացնում: 1918 թվականի հեղափոխությունից հետո Պետերհոֆը վերածվեց թանգարանի:
Երկրորդ Համաշխարհային Պատերազմի ժամանակ գերմանական զորքը մեծ վնասներ է հասցրել պալատին: Գողացվել են նաև մի շարք իրեր և արձաններ: 1945 թվականից հետո այն սկսել են վերանորոգել: 1947 թվականին Սամսոնի շատրվանը նորից սկսեց աշխատել:
Վերին այգին կառուցվել է դեռ Պետրոս I-ի կառավարման տարիներին: Կայսրը հայտնի էր իր պրակտիկ բնավորությամբ, և նա այդ այգում բանջարեղեն էր աճեցնում: Այգու այժմյան տեսքը հիմնվել է դարի XVIII կեսերին: Այգում գտնվում են մի քանի շատրվաններ՝
Համարվում է այգու կենտրոնը: Վերականգնվել է 1949 թվականին
Կառուցվել է 1720 թվականին
Կառուցվել է 1738 թվականին: Շատրվանի կենտրոնում վիշապի արձան է, իսկ շուրջը չորս լողացող դելֆինների արձաններ:
Այգին մեծ վնասներ է կրել Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին: 1960-ականներին սկսեցին վերակառուցման աշխատանքները որոնք ավարտվեցին 1968 թվականին: