Պիրին ազգային պարկ (բուլղար․՝ Национален Парк Пирин), ընդգրկում է Բուլղարիայի հարավ-արևմուտքում գտնվող Պիրինի լեռների մեծ մասը: Ազգային պարկի մակերեսը կազմում է 403 կմ², գտնվում է 1008-2914մ բարձրության վրա:
Պարկի սահմաններում կա երկու արգելավայր` Բայուվի Դուպկի-Ջինջիրիցա և Յուլեն:
Պիրինի պարկը ձևավորվել է 1962 թվականի նոյեմբերի 8-ին Վիխրեն ազգային պարկ անունով` Պիրինի բարձրադիր վայրերում գտնվող անտառները պահպանելու նպատակով: Պարկը զբաղեցնում էր 62 կմ² տարածք, որն այժմյան պարկի վեցերորդ մասն է: 1974 թվականին նախարարության որոշմամբ այն վերանվանվում է Պիրինի ազգային պարկ, և ընդարձակվում են սահմանները:
1979 թվականին ձևավորվում է պարկի կառավարման ծառայություն` Բանսկո կենտրոնով: 1983 թվականին պարկը ընդգրկվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության ցանկում, իսկ 1998 թվականին նոր օրենքով նրա սահմանը ընդարձակվել է` ընդգրկելով արդեն 403.32 կմ²:
Պարկում աճում է մոտ 1300 տեսակի բույս, ինչը կազմում է Բուլղարիայում աճող ողջ բուսականության 30%-ը: Բացի դրանից` կան մոտ 300 տեսակի մամուռներ և մեծ քանակությամբ ջրիմուռներ: Պիրինում հանդիպում է 18 էնդեմիկ տեսակի բույս: Պարկի տարածքում աճում են հազվագյուտ շատ տեսակներ, օրինակ` էդելվեյսը, որ Պիրինի խորհրդանիշն է:
Պարկում կա անողնաշարավորների մոտ 2090 տեսակ և ենթատեսակ, որից 300-ը հազվագյուտ տեսակներ են, 214-ը` էնդեմիկ, 15-ը անհետացման եզրին են:
Պարկի ջրերում ապրում է վեց տեսակ ձուկ, ինչը Բուլղարիայում ապրող ձկնատեսակների 6%-ն է կազմում: Պարկում ապրում է 8 տեսակ երկկենցաղ և 11 տեսակ սողուն:
Հանդիպում է 160 տեսակ թռչուն (Բուլղարիայում հանդիպող թռչունների 40%), 45 տեսակ կաթնասուն (Բուլղարիայում հանդիպող կաթնասունների 50%):