Ս. Վ. Օբրազցովի անվան Պետական Ակադեմիական Կենտրոնական տիկնիկային թատրոն, Մոսկվայում գտնվող աշխարհի խոշորագույն տիկնիկային թատրոնն է:
Կազմակերպվել է 1931 թվականի սեպտեմբերի 16-ին, Երեխաների գեղագիտական դաստիարակության կենտրոնական տանը: Բացվել է 1932 թվականի ապրիլին «Ջիմը և Դոլարը» ներկայացմամբ: Ներկայացումների մեծ մասը բեմադրել է Սերգեյ Օբրազցովը (1949 թվականից թատրոնի տնօրեն):
1937 թվականին Ա. Յ. Ֆեդոտովը թատրոնում ստեղծեց թատերական տիկնիկների թանգարան, որի հավաքածուն աշխարհում լավագույններից մեկն է: Նույն տարվա սեպտեմբերին Ֆեդոտովը թատրոնում կազմակերպում է գրադարան, որը նույնպես իրենից ներկայացնում է տիկնիկային թատրոնի մասին ռուսական և արտասահմանյան գրքերի քանակով ամենամեծ գրադարանը: Այդ նույն տարում թատրոնին տարածք են հատկացնում Մայակովսկու հրապարակի վրա:
Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ՝ 1942-1945 թվականներին, Նովոսիբիրսկում էվակուացված թատրոնը զինվորներին պատերազմ ճանապարհելով ցուցադրում էր ռազմաճակատային ծրագրեր: Թատրոնը պարգևատրվել է Աշխատանքային Կարմիր Դրոշի շքանշանով (1969):
1970 թվականին թատրոնը տեղափոխվում է նոր շենք, որի ճակատին տեղադրված է լարովի եզակի տիկնիկային ժամացույց, որը դարձել է Մոսկվայի տեսարժանություններից մեկը (ճարտարապետներ՝ Յու. Ն. Շևերդյաև, Ա. Պ. Մելիխով, Վ. Ի. ուտկին, ինժեներներ՝ Բ. Նովիկով, Ս. Պիլաևա, նկարիչ-տեխնոլոգ՝ Ա» Տիխոմիրով, ժամացույցի քանդակագործներ՝ Դ. Մ. Շախովսկիյ և Պ. Մ. Շիմես): Յուրաքանչյուր ժամի հերթականությամբ բացվում են ժամացույցի թվահարթակի շուրջը տեղակայված տնակ-արկղիկների դռները և Ն. Բոգոսլավսկու գործիքավորած «Այգում, թե բանջարանոցում» երաժշտության ներքո ողջունում են հեքիաթային կերպար տասներկու կենդանիները: Նոր շենքում կան մեծ և փոքր դահլիճներ (2014 թվականից թատրոնն ունի երրորդ բեմը): Մինչ Սերգեյ Օբրազցովի մահը թատրոնում կար դեղձանիկներով, էկզոտիկ բույսերով այգի և ձկնիկներով արհեստական լճակ:
2013 թվականի հունվարի 4-ին թատրոնում հրդեհ է բռնկվում: Հրդեհի ժամանակ շենքում գտնվում էր միայն անձնակազմը:
