Սուրբ Նիկողայոսի բազիլիկ (իտալ.՝ Basilica di San Nicola), կաթոլիկ եկեղեցի Իտալիայի Բարի քաղաքում։ Կառուցվել է Սուրբ Նիկողայոս Զմյուռնացու մասունքների պահպանման համար, որոնք այստեղ են բերվել 1087 թվականին, Միրա քաղաքից։
1087 թվականի մայիսի 22-ին, երբ Սուրբ Նիկողայոսի մասունքները բերվեցին Բարի քաղաք, տեղի կոմս Ռոջեր I Բորսան և Ուրսոն արքեպիսկոպոսը Հռոմում էին և մասնակցում էին Վիկտոր III պապի թագադրմանը։ Մասունքները տրվեցին բենեդիկտյան վանքի աբբա Իլյային, որպեսզի վերջինս պահպաներ դրանք։ Երբ արքեպիսկոպոսը վերադարձավ և փորձեց տիրել մասունքներին, սկսեցին ժողովրդական խռովություններ։ Իլյան կարողացավ համոզել Ուրսոնին հրաժարվել իր մտադրությունից, իսկ նրան հանձնարարվեց տաճար կառուցել՝ մասունքների պահպանման համար։
Տաճարի կառուցման վայրն ընտրվեց քաղաքի կենտրոնում, որտեղ անցկացվում էին պաշտոնական իրադարձություններ ու արարողություններ։ Հողատարածքը եկեղեցուն նվիրեց կոմս Ռոջեր I Բորսան։ 1089 թվականի հոկտեմբերի 1-ին տեղի ունեցավ բազիլիկի օծումը, որն իրականացրեց Ուրբանոս II պապը։ Սուրբ Նիկողայոսի մասունքները տեղադրվեցին կրիպտեում։ Կառուցումից հետո եկեղեցին դարձավ խոշոր պատմական իրադարձությունների վայր։
Շինարարական աշխատանքները շարունակվեցին մինչև 1105 թվականը։ 1156 թվականին, երբ քաղաքը նվաճեց Վիլհելմ I Չարը, բազիլիկը տուժեց։ 1160 թվականին վերակառուցվեց։
Բազիլիկը եղել է Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆենի պալատական կապելլան, իսկ Անժուական տոհմի ժամանակ ուներ անձնական մատուռը։ Բավականին մանրամասն նկարագրվում է բազիլիկի կարգավիճակը 17-րդ դարի վերում, Տոլստոյի ճամփորդական գրառումներում։
1799 թվականի ապրիլի 9-ին ֆրանսիական զորքերը կողոպտեցին եկեղեցին։
Խոշոր վերականգնողական աշխատանքներ իրականացվեցին 1928—1956 թվականներին։ Դրանց ժամանակ խորանի տակ հայտնաբերվեց Նիկողայոս Զմյուռնացու մասունքներով լի սարկոֆագ։