Վիեննայի միջազգային օդանավակայան (գերմ.՝ Flughafen Wien-Schwechat), գտնվում է Շվեխատում` Ավստրիայի մայրաքաղաք Վիեննայից 18 կմ. դեպի հարավ-արևելք ու Բրատիսլավայից 57 կմ. դեպի արևմուտք: Ավստրիայի ամենամեծ օդանավակայանն է, հանդիսանում է հանգույց Ավստրիական ավիաուղիների (Austrian Airlines), Յուրովինգսի (Eurowings) ու ավստրիական բյուջետային «Նիկի» (Niki) ավիաուղիների համար: Ունակ է սպասարկել լայնամարմին օդանավերի, ընդհուպ Էյրբաս Ա380 մոդելի: Այս օդանավակայանը սպասարկում է Եվրոպայի շատ ուղղություններ, ինչպես նաև երկարատև թռիչքներ դեպի Ասիա, Հյուսիսային Ամերիկա և Աֆրիկա: 2015 թվականի ընթացքում սպասարկել է 23,4 մլն. ուղևորի: Այս թիվը նախորդ տարվա համեմատ մեծ է 2.5%-ով:
Սկզբում` 1938 թվականին, կառուցվեց որպես ռազմական օդավանակայան և Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ընթացքում օգտագործվեց որպես Հայնքլ ֆիրմայի հարավային ռազմական ինքնաթիռաշինության դիզայնի ու արտադրության համալիր, որը գրավվեց բրիտանացիների կողմից 1945 թվականին: 1954 թվականին կառավարող ընկերության հիմնադրումից հետո Շվեխաթը փոխարինեց Ավստրիայի (ու Վիեննայի) գլխավոր օդանավակայան համարվող Ասպերնին: Այն ուներ մի թռիչքուղի, որը 1959 թվականին երկարացվեց ու հասավ 3 կիլոմետրի: Օդանավակայանի նոր շինության կառուցումը մեկնարկեց նույն տարում:
1972 թվականին կառուցվեց մի այլ թռիչքուղի: Տաս տարի անց օդավանակայանը միացավ Ավտոճանապարհների ազգային ցանցին (Ostautobahn): 1986 թվականին բացվեց Ժամանումների ընդարձակ սրահը, իսկ երկու տարի անց` փոխագուցավոր (տելեսկոպիկ) 8 կամրջակով արևելյան կամրջասյունը: Վիեննայի օդավանակայանը, որը Եվրոպայում քիչ հանրային շարժ ունեցող օդավանակայանային օպերատորներից է, մասնավորեցվել է 1992 թվականին: Ստորին Ավստրիայի նահանգն ու պաշտոնական Վիեննան ունեն 20% բաժնեմաս, մասնավոր գործատուի մասնակցությունը կանոնադրական կապիտալի բաժնեմասում 10% է: Մնացյալ 50%-ը պատկանում է մասնավոր հատվածին: Բաժնեմասերի սեփականատերն է Ավստրիայի ֆոնդային բորսան: 1992 թվականին բացվեց թիվ 1 Տերմինալը, իսկ մեկ տարի անց` պլազայի շուրջ խանութների տարածքն ու Բ, Գ, Դ դարպասներով տարանցիկ գոտիները: 1996 թվականին բացվեց փոխագուցավոր (տելեսկոպիկ) 12 կամրջակով արևմտյան կամրջասյունը:
2006 թվականին սկսեց գործել 109 մետր բարձրությամբ կառավարման աշտարակը: Այն թույլ է տալիս հսկողության տակ պահել օդանավակայանի ողջ տարածքը: 2004-7 թթ. ընթացքում օդանավակայանի տարածքում գործել է Գրասենյակային տարածք, որն առաջարկում էր 69,000 m2 վարձակալական տարածքներ: Վիայփի ու ընդհանուր ավիացիոն տերմինալը, որը ներառում էր նաև բետոնապատ տարածք, բացվեց 2006 թվականին:
Հետագա աճին հարմարվելու նպատակով 1998 թվականին Վիեննայի օդավանակայանը հրապարակեց մաստեր պլան, որը նախանշում էր մինչ 2015 թվականն իրագործվելիք ընդլայնման ծրագրերը: Այս ծրագրերն ընդգրկում էին նոր գրասենյակային տարածք, երկթագծի կայարան, բեռնափոխադրումների կենտրոն, գլխավոր ավիացիոն կենտրոն, օդային փոխադրումների ղեկավարման աշտարակ, տերմինալ ու թռիչքուղի: Ի հավելումն, այս պլանով կոչ էր արվում անվտանգության կառավարման ավելի որակյալ ներդրման: Ընդլայնման կենտրոնական հատվածը վերաբերում էր նոր տերմինալին ու վերջինիս կառուցման ընթացքում կրկնապատկված Սքայլինքին: 2002 թվականին օդանավակայանի ղեկավարությունն այս նոր տերմինալի կառուցման ծախսերը գնահատեց 401,79 մլն.եվրո: Համենայն դեպս, ծախսերը գերազանցեցին նախնական հաշվարկներն ու 2009 թվականին հասան 929,5 մլն. եվրոյի: Ավստրիայի աուդիտի դատարանն օդանավակայանին պարտադրեցլ ձեռնարկել մի քանի ծախսախնայող միջոցառումներ, որն ըստ նրա` վերջնական ծախսերը կհասնեն 849,15 մլն. եվրոյի:
2012 թվականի հունիսի 5-ին բացվեց նոր Աուսթրիան Սթար Ըլայընս Թերմինալը (Austrian Star Alliance Terminal)` թիվ 3-րդ տերմինալը, որն անվանակոչվեց Սքայլինք (Skylink) իր կառուցման ընթացքում: Այն թույլ է տալիս տարեկան գրեթե 30 մլն. ուղևոր սպասարկել: Կառուցումը մեկնարկեց 2004 թվականին ու դադարեցվեց 2009 թվականին`նախագծված ծախսերի աճի պատճառով, բայց վերսկսվեց մեկ տարի անց: Պլանավորված առավելագույն ծախսերը կազմեցին 770 մլն. եվրոյից էլ քիչ գումար: Սքայլինքի նախագծի թերի ղեկավարման հետ կապված անհանգստություններից հետո` գլխավոր գործադիր տնօրեն Հերբերթ Քաուֆմանը, համաձայնեց պաշտոնից ազատվել 2010 թվականի դեկտեմբերի վերջին: Նոր մասնաշենքի Հյուսիսային կամրջասյունը, որն ունի 17 փոխագուցավոր կամրջակ, թույլ է տալիս սպասարկել ավելի մեծ թվով օդանավերի, չնայած որ նոր տերմինալը չի կարող սպասարկել Էյրբաս Ա380 մոդելի օդանավերի: Համենայն դեպս, Հանդիպումների Դ սրահը շուտով կհարմարեցվի Ա380-ի պահանջներին:
Վիեննայի միջազգային օդանավակայանն ունի չորս տեմինալներ, որոնց անվանում են Տերմինալ 1, 2 և 3 և հավասարապես կառուցված են մեկը մյուսի դիմաց: Վերջիններիս դիմաց կառուցված է Տերմինալ 1Ա-ն, որն իրար է միացնում Հանդիպումների հինգ սրահները: Բոլոր տերմինալների տարածքների կենտրոնական ժամանումների սրահնը գտնվում է Տերմինալ 3-ում:
Վիեննա Ս-Բանի (Vienna S-Bahn) կամ միջքաղաքային երկաթգծային տրանսպորտի Ս7 գծով հնարավոր է օդանավակայանից հասնել քաղաքի կենտրոն մոտավորապես 25 րոպեում: Ավելի թանկ արժեցող Օդանավակայանի քաղաքային գնացքն ուղիղ կապով իրար է միացնում այն ու Վիեննայի «Միթե» գնացքի կայարանը` 16 րոպեում և մոտ է քաղաքի կենտրոնին:
Բացի այդ, ստորգետնյա գնացքի կայարանը հարմարեցվել է` երկար հեռավորության գնացքների սպասարկման նպակատով: 2014 թվականի դեկտեմբերից սկսած` Վիեննայի նոր հիմնական կայարանով անցնող առաջին գնացքները, Գերմանիայի միջքաղաքային էքսպրես ծառայությունների գնացքների վերջնական կայարանն օդանավակայանում է: Ավստրիայի ու Չեխիայի ճեպընթաց գնացքների ծառայությունների գնացքները դեպի օդանավակայան կանոնավոր չվացուցակ ունեն, որոնց միակողմանի մեկման տևողությունը 15 րոպե է:
Օդանավակայանն ուղղակիորեն միանում է Ա4 մայրուղուն, որը կենտրոնական Վիեննան միացնում է Բուդապեշտին: Ուրույն անվանումն է Ֆլուգհաֆեն Վիեն-Շվեխաթ (Flughafen Wien-Schwechat): Բրատիսլավա կարելի է հասնել Ա6 մայրուղու միջոցով, որը բաժանվում է Ա4-ի` արևելքում: Տաքսիներն ու վարձույթով մեքենաները նույնպես հասանելի են օդանավակայանում: Բացի այդ գործում են մի շարք տաքսի ծառայություններ
Օդանավակայանից դեպի Վիեննայի տարբեր քաղաքների ուղղությամբ մեկնող ավտոբուսներ կան, որոնք ներառում են նաև Բրատիսլավան, Բուդապեշտն ու Բռնոն:
|
Կատեգորիա: Վիեննա Կատեգորիա: Օդանավակայաններ
