Շարժական պատկերների թանգարան (Նյու Յորք) (անգլ.՝ Museum of the Moving Image), մեդիա թանգարան, որը գտնվում է Աստորիայում (Քուենս)՝ նախկին Աստորիա Ստուդիոսի տեղում (այժմ՝ Կաուֆմեն Աստորիա Ստուդիոս)։ Սկզբնապես թանգարանը բացվել է Շարժական պատկերների ամերիկյան թանգարան անունով 1988 թվականին։ 2008 թվականի մարտին թանգարանը ընդարձակեցվել է և վերաբացվել 2011թվականի հունվարին։ Ընդարձակեցումը կատարվել է ճարտարապետ Թոմաս Լեթերի կողմից։
Շարժական պատկերների թանգարանը ստեղծվել է՝ ընդլայնելու արվեստի, պատմության, ֆիլմարտադրության, հեռուստատեսության, թվային մեդիայի տեխնիկաների և տեխնոլոգիաների մասին հանրության իրազեկվածությունը և գնահատականը՝ հավաքագրելով, պահպանելով և արտեֆակտների հետ կապված շարժական պատկերներ մուտք ապահովելով, որը իրականացվում է մուլտիմեդիա ցուցադրությունների և կրթական ծրագրերի միջոցով։ Ցուցահանդեսները ընդգրկում են կարևոր աուդիո/տեսողական հատվածներ, որոնք նախատեսված են նպաստելու արտադրության պատմության իմացությանը և հասկանալու, թե ինչպես են դրանք զարգացել։ Թանգարանում հաճախակի են անցկացվում պանելային քննարկումներ նոր թողարկված ֆիլմերի մասին։ Բացի այդ, այն հանդիասնում է տուն՝ վիդեոխաղերի և դրանց ծրագրավորման կարևոր հավաքածուներից մեկի համար։ Թանգարանի այցելուների թիվը աճել է՝ 2000 թվականի դրությամբ 60,000 այցելուից հասնելով ակնկալելի 120,000-ի 2011 թվականին։
Թանգարանի պատմությունը կապված է Աստորիայի շարժական պատկերի և հեռուստատեսության կենտրոն-հիմնադրամի հետ, երբ հիմնադրամը վերահասկողության տակ առավ նախկին Աստորիա Ստուդիոսը՝ ջանալով պահպանել այժմյան շենքը, որը հանդիասանում էր որպես տուն՝ մի շարք նշանակալից արտադրությունների համար։ Հիմնադրամի ջանքերը հաջողությամբ պսակվեցին՝ վերականգնելով հաճախորդների հետաքրքրությունը արտադրության մեջ։ Ստեղծվեցին մի շարք նախագծեր՝ մեծացնելու հաճախելիությունը այստեղ որպես թանգարան։ Հաջորդող աշխատանքային յոթ տարիներից հետո՝ 1988 թվականի սեպտեմբերի 10-ին, 15 միլոն դոլարով բացվեց Շարժական պատկերի ամերիկյան թանգարանը, որը Միացյալ Նահանգներում առաջին թանգարանն էր՝ նվիրված միայն արվեստին, պատմությանը և ֆիլմ տեխնոլոգիաներին, հառուստատեսությանը և տեսանյութերին։ Օրեր անց սրան հաջորդեց նույն անունով բրիտանական թանգարանի բացումը։ Նյու Յորքի թատրոնը, գերհագեցած ժամանակի՝ 1988-ի չափանիշներով, ուներ անհրաժեշտ սարքավորումները՝ ներկայանալու 70մմ, 35մմ, 16մմ երկարությամբ ու վիդեո ֆորմատով և հանդիսանում էր Նյու Յորքի երկու կենտրոններից մեկը ՝ հին նիտրատի տպիչների հնարավորությամբ։ Այն, բացի այդ, վերստեղծեց մոմենտներ հեռուստատեսուոթյունից ու վիդեո պատմությունից և հնարավորություն տվեց այցելուներին՝ տեսնելու հեռուստահաղորդումները մի քանի օր շուտ՝ նախքան հիմնական հեռուստահեռարձակումը։ 2005 թվականին, թանգարանը Նյու Յորքի 406 արվեստի և սոցիալական ծառայությունների հաստատությունների շարքում էր, որոնք ստանում էին 20 միլիոն դոլար դրամաշնորհ Քարնեգի ընկերությունից ՝ ի շնորհիվ Նյու Յորքի քաղաքապետ Միշել Բլումբերգի նվիրատվության։ 2008 թվականի մարտին, թանգարանը քանդեց գետինը տարածք ընդլայնելու համար, որը արժեցավ 65 միլիոն դոլար։ Դրա արդյունքում շուրջ երկու անգամ մեծացավ թանգարանի տարածքը, և ավելացվեցին նոր թատրոն ու կրթական տարածք։ Շինարարության շրջանում թանգարանը հիմնականում շարունակում էր գործել իր հին քանդված թատրոնով և նոր կառուցվող թատրոններով․ ցուցադրություններ և ուրիշ այլ իրադարձություններ այդտեղ տեղի չէին ունենում, չնայած հավաքածուն դեռ շարունակում էր հասանելի լինել գիտական գործունեությամբ զբաղվողներին։ Թանգարանի վերափոխված ու ընդարձակեցված շենքը, որը նախագծվել էր Լիսր Արքիթեքթրի կողմից, բացվեց 2011թ-ի հունվարի 15-ին։
Կատեգորիա: ԱՄՆ-ի թանգարաններ
